Ο χρόνος που “ξοδεύω” με τα κορίτσια μου είναι η καλύτερη επένδυση!

 

Για μένα θα έπρεπε να υπάρχει σχολή γονέων που θα περνάει το μήνυμα σε μελλοντικούς γονείς ότι ακόμα και το μπάνιο του μωρού είναι μια διαδικασία δεσίματος με το παιδί σου και όχι μια δουλειά εκτελεστικού χαρακτήρα… Όσο πιο πολύ ασχοληθείς με το παιδί σου τόσο πιο πολύ θα απολαμβάνεις την επικοινωνία μεταξύ σας αργότερα. Αυτό μου έμαθε η ενασχόληση με τη Βικτωρία (12) και την Ευτυχία (8). Όσο τις παρακολουθώ να μεγαλώνουν τόσο διαπιστώνω την αξία της τριβής ανάμεσά μας. Τα πρώτα χρόνια είναι πολύ σημαντικά για τη διάπλασή τους και την πορεία τους στη ζωή.

 

Είμαι μπαμπάς που και θέλω και είμαι συνδεδεμένος με τα κορίτσια μου, όχι τόσο για να τις ελέγχω αλλά γιατί το αποζητάω αυτό το δέσιμο, για παράδειγμα όταν έφυγε από τη ζωή ο παππούς τους (ο πεθερός μου) ταξιδέψαμε οι τρεις μας στην Κρήτη για να στηρίξουμε τη γιαγιά. Η μαμά τους έπρεπε να μείνει πίσω λόγω δουλειάς και εμείς για να προστατεύσουμε τη γιαγιά κάναμε μια συμφωνία. Βρήκαμε ένα συνθηματικό μεταξύ μας ώστε αν βλέπαμε τη γιαγιά να καταρρέει συναισθηματικά να μπορέσουμε να το προλάβουμε και να την «ξανασηκώσουμε».

 

Η καραντίνα μου έκανε ένα δώρο ως μπαμπά…

 

Οι συνθήκες του κορωνοϊού αύξησαν τις ώρες τηλεργασίας της γυναίκας μου, μείωσαν τις δικές μου ώρες-λόγω φύσης δουλείας- και παρέμεινα στο σπίτι. Όλο αυτό δεν μπορούσα να το αλλάξω όμως μπορούσα να το μετατρέψω σε κάτι ενδιαφέρον για τα παιδιά μου. Αντί λοιπόν να αφιερώνουμε ‘Χ’ ώρες στην τηλεόραση ή στο τάμπλετ, αρχίσαμε να ζωγραφίζουμε όλοι μαζί! Το ένα έφερε το άλλο και συναποφασίσαμε να ανεβάσουμε τις ζωγραφιές μας σε ένα website που φτιάξαμε όλοι μαζί από το 0. Στη συνέχεια, σκέφτηκα να το πάω ένα βήμα παραπέρα το project και να φτιάξουμε και ένα e-shop (χρησιμοποιώντας μια πλατφόρμα) μέσα από το οποίο θα πουλάμε τα σχέδιά μας τυπωμένα σε χρηστικά αντικείμενα όπως πάνινες τσάντες, κούπες ή κουρτίνες μπάνιου. Και έτσι γέννηθηκε το Mixcolours2021.

 

Μεταξύ άλλων εύχομαι να μπορέσω να τους περάσω και την αξία του χρήματος μέσα από όλο αυτό.

 

Βέβαια, η Ευτυχία με έχει ήδη εκπλήξει λέγοντάς μου πρόσφατα: Μπαμπά, αν όλοι αγόραζαν τα πράγματα στην πραγματική τους αξία οι άνθρωποι δε θα είχαν λεφτά!

 

Γι’ αυτό επιμένω ότι ό,τι σπείρεις θα θερίσεις με τα παιδιά. Όσα περισσότερα πράγματα τους καλλιεργήσεις τόσο πιο ομαλή θα είναι η σχέση σου μαζί τους γιατί έτσι μαθαίνει ο καθένας τα όρια του άλλου. Όχι μόνο τα όρια αλλά και τα «θέλω» του άλλου, τους φυσικούς περιορισμούς, τις αντοχές, τα χαρίσματα κ.λπ. Εμείς στην οικογένειά μας μας αρέσει να λειτουργούμε σαν ομάδα. Πότε η ομάδα είμαι εγώ με τα παιδιά, πότε όλοι μαζί, πότε 2-2. Ο καθένας κινείται μέσα στο πλαίσιό μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Δε σταματάμε να επενδύουμε χρόνο στα παιδιά μας, έτσι, μελλοντικά, θα μας «επιτρέψουν» και αυτά με τη σειρά τους μερικές ελευθερίες παραπάνω ως ζευγάρι ή ως μονάδες.

 

Και οι γονείς έχουν ψυχή!