Η ζωή μου αυτή είναι: το παιδί, η γυναίκα μου και μετά εγώ, ο Γιώργος! Με την γυναίκα μου, Έλενα, μας χωρίζουν 20 χρόνια άλλα η αγάπη που είχαμε ήταν τόσο δυνατή που δεν μας σταμάτησε τίποτα. Αυτή η αγάπη μας, έφερε στον κόσμο την μονάκριβη κόρη μου την Λένια.
Η κόρη μου από πολλή νωρίς παρουσίασε μια ευαισθησία στις ζωγραφιές, τα χρώματα κτλ. Εγώ πάντα την στήριζα και προωθούσα αυτή την καλλιτεχνική της ιδιοσυγκρασία, ενώ η γυναίκα μου ήθελε να την στρέψει προς τις επιστήμες. Τελικά τα γονίδια της οικογένειας μου επικράτησαν στις αποφάσεις τις! Κάθε πατέρας, πιστεύω δένεται περισσότερο με την κόρη του.
Την περιόδο της εφηβίας, στο σχολείο δέχτηκε έντονη σχολική βία. Η Λένια επιθυμούσε να διαβάζει βιβλία και να ακούει μουσικές πολλή διαφορετικές από τις υπόλοιπες συμμαθήτριές της. Δεν άρεσε στην τάξη της… εγώ την στήριξα στις μάχες που έδωσε. Πήγα στο σχολείο της και μίλησα με τον διευθυντή. Παράλληλα της πρότεινα να την πάρω και να την πάω αλλού και μου λέει «δεν φεύγω! Δεν τους κάνω το χατίρι». Έβγαλε μία προσωπικότητα, που ούτε εγώ δεν ήξερα πως είναι τόσο δυνατή. Αυτή την δυναμικότητα αν και την θαύμαζα, ωστόσο όσο μεγάλωνε αυτή η επιθετικότητα και ο τσαμπουκάς της γύρισε μπούμερανγκ στην υγεία της.
Ταλαιπωρήθηκα και εγώ και αυτή μέχρι να έρθουμε σε μια ισορροπία.
Φαίνεται την επηρέασα και εγώ αρκετά με βιβλία που της έδωσα όπως αυτό του Ρεζίς Ντερμπέ, του αριστερού συντρόφου του Τσε Γκεβάρα. Μαθαίνοντας για την Δημοκρατία η κόρη μου άρχισε να αντιλαμβάνεται αρκετά την κοινωνικοπολιτική ζωή.
Εγώ προσπάθησα να είμαι πάντα πλάι της. Προσπάθησα πάντα να της δίνω να καταλαβαίνει το καλό και το κακό σε βάθος. Τώρα που μένει στο Ναύπλιο και τελειώνει το πανεπιστήμιο με παίρνει τηλέφωνο και μου δηλώνει ένα πρωί: «Μπαμπά παντρεύτηκα!!». Ξαφνικό αλλά και ωραίο. «Είμαστε ευτυχισμένη με τον Δημήτρη». Τον εγκρίνω το δεσμό της με τον Δημήτρη. Σαν δικηγόρος είναι τετράγωνος, που το θέλει αυτό η κόρη μου λόγω της καλλιτεχνικής της φύσης. Όπως εγώ πήρα επιστήμονα έτσι και η κόρη μου βρήκε δικηγόρο!
Η αλήθεια είναι πως το περίμενα γιατί με είχε προϊδεάσει, αλλά σαν μπαμπάς δεν παύω να έχω και εγώ τα θέλω μου για την κόρη μου. Αλλά πάνω από όλα, θέλω η κόρη μου να είναι ευτυχισμένη. Ακόμα και να μου πει ότι πάει στον Άρη και δεν θα την ξαναδώ, θα το δεχτώ αρκεί να ξέρω ότι είναι ευτυχισμένη!
Και ξέρω πως είναι γιατί πλέον με την γνώση που έχει αποκτήσει απ’ τη ζωή έχει πλήρη αντίληψη των πραγμάτων. Τι να της πω εγώ; Έχει τραβήξει το δρόμο της. Να της απαγορέψω 30 χρονών δεν μπορώ.
Τώρα στο σπίτι νιώθω άδειος γιατί μου λείπει η μικρή. Έπρεπε να κάνω άλλο ένα παιδί… Είχα την τύχη να μεγαλώσω με καλούς γονείς και αυτά που μας δώσανε, σε μένα και στα τρία αδέρφια μου, είναι μία ψυχική δεξαμενή για τις μετέπειτα δυσκολίες που ακολούθησαν στην ζωή μου. Όπως και να χει, εγώ και η αγαπημένη μου Ελένη θα είμαστε πάντα δίπλα στο παιδί μας.