Είμαι από τους μπαμπάδες που θεωρώ πολύ σημαντικό να μπαίνω στη θέση των παιδιών μου και να τα ζω ακόμα και εις βάρος της προσωπικής μου ζωής με τη γυναίκα μου. Έχω 3 κορίτσια στην εφηβεία και μου αρέσει να υποδέχομαι τις παρέες τους στο σπίτι, να τις συνοδεύω διακριτικά σε διάφορα είδη συναυλιών που γίνονται στην πόλης μας, και να μοιράζομαι δικές μου εμπειρίες από τη δική τους ηλικία.
Ο τρόπος μου να περάσω μηνύματα στα παιδιά είναι πολύ απλός αλλά πολύ ουσιαστικός. Χρησιμοποιώ παραδείγματα από τα δικά μου λάθη και τις δικές μου επιλογές για να τους γαλουχήσω σε σημαντικές-για όλους μας-αξίες όπως «προστατεύω τον εαυτό μου», «φροντίζω τον εαυτό μου», «δε γίνομαι βάρος στους γύρω μου» κ.λπ. Ο ίδιος ως παιδί ήμουν πολύ ατίθασος και αυτό ως γονέα αποτέλεσε πυξίδα ώστε να κατανοήσω βαθύτερα την παιδική παρορμητικότητα και τη διαχείρισή της.
Ποτέ δεν αρκεί ένα «μη» ή ένα «πρόσεχε», χρειάζεται μια ζύμωση. Δεν υπάρχει συνταγή βέβαια.
Από την άλλη, όσο δύσκολο και να είναι το έργο του γονέα, εμένα με τροφοδοτεί. Αισθάνομαι ότι τα βοηθάω για να μάθουν και να εξελιχθούν είτε διαβάζοντάς τα για το σχολείο είτε συνοδεύοντας τα σε βραδυνές εξόδους. Μου αρέσει που έχω τη δυνατότητα να πηγαίνω σε τραπ συναυλίες μαζί τους αλλά να ακούμε και κλασσική ροκ μουσική στο σπίτι παράλληλα με κάποια άλλη δραστηριότητα.
Με τη γυναίκα μου είμαστε ομάδα. Μια ομάδα που παρόλες τις δυσκολίες με 3 μωρά στο σπίτι στις αρχές τα καταφέραμε καλά. Έχουμε κερδίσει την εμπιστοσύνη των παιδιών μας και ακόμα και αν γίνουμε υπερπροστατευτικοί και τους κάνουμε μια παραίνεση του τύπου «δε σου πάει αυτή η παρέα, κάτι άλλο ζητούν από σένα, όχι την παρέα σου», σε βάθος χρόνου καταλαβαίνουν ακριβώς τι θέλαμε να πούμε και από ποιες κακοτοπιές θέλαμε να τις γλυτώσουμε.
Ίσως μας έχουν βοηθήσει και οι σπουδές μας και τα επαγγέλματά μας. Εγώ σπούδασα νοσηλευτική και η Ελένη βρεφονηπιοκόμος, εκείνη το εξασκεί, εγώ όχι. Όμως, πάντα μας ενδιέφερε να είμαστε κοντά στον άνθρωπο, στη φροντίδα του, στην εξέλιξή του και στην ευημερία του.
Πιστεύω πραγματικά ότι αν τους προσφέρω γερές συναισθηματικές βάσεις θα βρουν μόνες τους το δρόμο τους όταν θα έρθει η ώρα.
Ο σκοπός μου σαν πατέρας δεν είναι να τις προστατεύω συνέχεια από τον κάθε πιθανό κίνδυνο. Δεν πιστεύω στο αποστειρωμένο περιβάλλον και επιπλέον δε μεγάλωσα ούτε κι εγώ μέσα σε μια τέτοια συνθήκη.
Αυτό που θέλω είναι να χαράξω μια πορεία μέχρι ενός σημείου και στη συνέχεια να παραδώσω τη σκυτάλη σε εκείνες.